a ja wciąż nadziwić się nie mogę...

[Marcin N 9 315]

choć już tyle lat na forum, a wciąż mnie zaskakują tutejsi ludzie swoją bezinteresownością, zaangażowaniem, gotowością do niesienia pomocy

już 3 lata temu pisałem pierwsze podziękowanie dla kilku osób, które choć nie znały mnie wówczas, pomogły nam po moim wypadku...

przez te lata nazbierało się kilka kolejnych powodów aby podziękować wszystkim, od dalekiej północy po samo południe, od kresów wschodnich po zachodnie krańce naszego kraju, za co...

ano za to, że można na was liczyć w każdej sytuacji, o każdej porze dnia, roku...

dziewczęta i chłopaki... mamy wobec was wszystkich wielki dług wdzięczności

DZIĘKUJEMY!!!!

Edytowane 8 Luty 2015 przez Marcin N

[Pawel 54 675]

A skad tyle dobroci? :-D

[Dave 4 541]

Może też mógł na CCMa usiąść? :roll:

[agreSorek 4 523]

Moja kobieta w takiej sytuacji mówi "... dobra, nie ściemniaj, mów czego chcesz..." ale tutaj jakąś głębią zaleciało. Jak czegoś nie wiesz to pytaj :)

[Marcin N 9 315]

Paweł, gdybym to ja wiedział skąd... to bym się pewnie nie dziwił :-)

agreSorek, nie za bardzo w czym jest ściemniać, ci do których skierowane są podziękowania dobrze wiedzą o czym piszę

a w sumie... skoro innym dziękuję, to Tobie należą się moje przeprosiny

[agreSorek 4 523]

Zwyczajnie, trudno jest się odnaleźć w zetknięciu, nazwijmy to z "taką szczerością". Wszystko w porządku tak poza tym? Jakoś tak to niepokojąco wszystko brzmi. Mnie nie musisz przepraszać, nie zrobiłeś nic na co nie zasłużyłem.