Wyszukaj
Wyświetlanie wyników dla tagów 'tisa' .
Znaleziono 1 wynik
-
PROLOG Rumunia chodziła mi po głowie od dawna. Choć mieliśmy marne doświadczania z tym krajem sprzed 10 lat, opisy ostatnich podróży jakie znalazłem na naszym forum czy ogólnie w internecie, były dla mnie inspiracją do odwiedzin tego kraju i przełamania stereotypów jakie siedziały we mnie i jakie krążą po Polsce. Największym wyzwaniem wydawało się przekonanie Ani, że 10 lat później może być dużo lepiej. O dziwo była przygotowana i nie oponowała. Chyba zbyt często jej marudziłem, że chcę do Rumuni i czuła że prędzej czy później będzie trzeba się zmierzyć z przeszłością :-) Niestety tym razem nie jedziemy motocyklem. Ostatnie lata nadwyrężania naszych kręgosłupów dały nam się na tyle we znaki, że chcąc nie chcąc trzeba było odpuścić i pojechać samochodem. 30-06-2017 Jak zwykle ruszamy skoro świt. Tym razem jest 13, ale to jeszcze nie jest początek podróży. Dopiero godzinę później ruszamy na południe. Ponieważ ma to być tylko dojazdówka nie przewidujemy żadnego zwiedzania po drodze. Nie oznacza to że droga nie obfituje w atrakcje. Choć jedziemy samochodem najpierw omijamy korek pod Sulejowem jakąś szutrową drogą by potem przeprawić się promem przez Wisłę. Przed 21 lądujemy w Tarnowie, gdzie mamy nocleg przed kolejnym etapem podróży. 01-07-2017 Śpimy długo, za oknem szaro i mokro. Zbieramy się z pokoju i jemy własne śniadanie na hotelowym tarasie. Prze Gorlice kierujemy się na Konieczną jadąc w strugach deszczu. Po przekroczeniu granicy nie jest lepiej. Kierujemy się w kierunku Tokaju, by tam zrobić pierwszy postój. Miasteczko okazuje się małą dziurą, w której nie znajdujemy nic co by nas zachwyciło. Po sutym obiedzie na brzegi Cisy ruszamy dalej w kierunku Rumunii. Około 20 lądujemy w Oradei, logujemy się w klimatycznym hotelu Gobe Csarda i ruszamy na miasto. Parkujemy w okolicach placu Unirii i odbiera nam mowę. Widać jak ogromną kasę wpompowano z UE. Miasto zachwyca, plac i dalej ulica Republiki wręcz kapie secesją. Wszystko czyste, odremontowane, gwarno, ciepło, przyjaźnie. Spacerujemy oniemiali. Jest jeszcze sporo do zrobienia, ale ogrom pracy jaki już włożono widać doskonale. Miał rację ten co powiedział, że potrafili wykorzystać fundusze unijne jeszcze lepiej niż my. Mamy wrażenie, że Drezno, które nas oczarowało 1,5 miesiąca temu to przy Oradei mały pikuś. Zmęczeni siadamy przy wieczornej kawie i proseco. Zauważamy zmianę czasu jaka się dokonała i wracamy do hotelu.
- 16 odpowiedzi
-
- 12
-
- sighisoara
- curtea de arges
-
(i %d więcej)
Oznaczone tagami: