mila1

Krążę kilka godzin po Puszczy Piskiej, by na nocleg trafić na znane od lat miejsce. To samo miejsce: lato 1939 rok, ostatnie spokojne wakacje chłopców z Hitlerjugend… W d…pie czuję 10 godzin w siodle. Ponieważ za dnia nie było okazji ani czasu dopiero teraz robię się głodny, za jednym zamachem nadrabiam zaległości, jem: śniadanie, obiad i kolację. A do każdego posiłku jedno piffko. W takich okolicznościach przyrody.

Robi się późne popołudnie, czas ruszać dalej. Jadę na zachód przez Białą Piską w kierunku jez. Nidzkiego. Jadąc podziwiam widoki, a za każdym mijanym zakrętem z wrażenia, szczęka opada mi coraz niżej. Mazury z dala od zgiełku Wielkich Jezior są piękne! Co za widoki!

To w tym miejscu broniły przeprawy wojska szwedzko-brandenburskie.

Nr 2 - Szwedzi Nr 3 - wojska hetmańskie Nr 4 - Tatarzy Nr 5 - warowny obóz Nr 6 – graniczny obelisk A było to tak: Brandenburczycy ( nr 1) okopali się w Prostkach, lecz widząc przeważające siły hetmańskie nadciągające z południowego zachodu głównodowodzący wojskami sprzymierzonymi gen.Waldeck ocenił trzeźwo sytuację i zakomenderował krótko: nie damy rady, spier…my i zaczął wycofywać wojska na wschodni brzeg rzeki. W tym momencie natarły wojska hetmańskie, które w kilka pacierzy zrobiły co trzeba… Prawdziwą jednak katastrofą dla Prus Książęcych nie była sama bitwa, lecz to co nastąpiło w ciągu kilku następnych dni po bitwie, podczas których zagony tatarskie dokonały takiego spustoszenia tych ziem, że dopiero z ich wyczynami mogły się równać 400 lat później, dokonane popisy Armii Czerwonej. Prawie godzinę krążę po polu bitwy, odwiedzam historyczny obelisk, będący świadkiem tej bitwy. Ufundował go Albrecht Hohenzollern w 1545 roku, był to ówczesny słup graniczny. Podobna do mojej wycieczka 120 lat wcześniej.

No właśnie, sam się dziwię dlaczego nie mam zdjęć ( a w maju cyknąłem 4000km)? Najpierw techniczny, więc nie było czasu na widoczki, a jak był czs to lało...Potem wyjazd do Paszkowa (na, który w sumie nie dotarłem :-( ), pomimo pięknych widoków jakie roztaczały się dookoła przez trzy dni podróży ani razu nie wyciągnąłem aparatu - CAŁY CZAS LAŁO!!! Ale na czerwiec mam już plany...więc może uda się coś nadrobić :).

Witaj. Piękny nick, widzę że jesteś fanem nie tylko niemieckich motocykli...

Ja robię NIKONEM D7000, a większość zdjęć obiektywem 18-105mm (czasami 55-300mm). Obróbki dokonuję jakimś prymitywnym programem dostarczonym z aparatem ViewNX2. Jak chcesz, to prześlij mi jakieś zdjęcie w oryginalnej rozdzielczości, zobaczemy czy da się wyciągnąć.

Myślę, że to może być kwestia aparatu, lustrzanki ze względu na gabaryty wymagają trochę ceregieli ( ja przeznaczam na to cały tankbag), ale dają więcej światła. No i KAŻDE zdjęcie wymaga obróbki. To co rejestruje matryca nigdy nie oddaje rzeczywistości, no może czasami przy bardzo dobrym oświetleniu ( czyli Słońce nisko i z tyłu). Korekty robię nie większe niż +/- 5-8%.

No wiesz...Święta. Ale do Paszkowa będę jechał na skuśkę przez...Bieszczady, więc zapraszam :).

Okres świąteczny, to Wielkie Obżarstwo i podróże (od stołu do stołu). Z tym pierwszym postanowiłem nie walczyć, ale to drugie nieco zmodyfikowałem. Samochód został w domu, a ja osiodłałem motka. Celem był Radom, ale jak zwykle włączył się szwędacz. Postanowiłem jechać wschodnim brzegiem Wisły, przez Dęblin, Puławy, Kazimierz, promem przez Wisłę do Janowca i dalej na skuśkę do stołu obiadowego. Pierwszy postój wymusiły widoki po prawej stronie - Wisła w promieniach wiosennego Słońca. Miejsce postoju dość historyczne, to tutaj w 1944 przeprawiały się wojska polskie na przyczółek magnuszewski ( to w tym miejscu w Czterech pancernych Janek i Gustlik biegali na golasa po plaży bo pociski rozerwały im gacie). Wiosna w pełni, drzewa zaczynają się zielenić,. Świat jest piękny. Dojechałem w okolice Kazimierza i zapuściłem się w okoliczne wąwozy i dolinki. Było tak ładnie, że w dooopie miałem zatrzymywanie i robienie zdjęć. Gęba się śmiała do każdego zakrętu. Na koniec przecisnąłem się przez Kazimierz i podążyłem w kierunku promu. Kolejki zero, z marszu wjechałem na prom. Chwila oddechu i czas na kilka fotek z przeprawy. Dalej bocznymi drogami dotarłem do Radomia, a później to już normalnie, jedzenie, picie… picie jedzenie. I tak przez trzy dni…

Pierwsze wrażenie, to jakie fajne tereny te amerykańce mają, no i te zdjęcia motków można oglądać na okrągło... Te mutanty mi się podobają: Ten to wie jak lansować motka na zdjęciach, mistrzunio...szukał tego drzewa długo...

A jak na szuterku w porównaniu z singlem ( chodzi mi o komfort zawieszenia)?

W zasadzie mój mi się podoba i nic mu nie dolega, ale takie ogłoszenia sprawiają, że człowiek zaczyna myśleć, a może by...?

Z tabel, to chyba różnica jest mniejsza, coś ok. 30 kG. Jak jest w praktyce z podnoszeniem?

Tak jak napisałem powyżej, piękny widokowo jest odcinek między Małkinią, Nurem i Ciechanowcem.

Wyjęłaś mi to z ust, właśnie tak miałem podsumować ten opis. Jadąc wzdłuż skarpy Bugu, a potem Nurca podziwiałem tak piękne widoki, że co chwila opadała mi szczęka, a i mijane miejscowaości warte są dłuższego zatrzymania - byłem pod wrażeniem Ciechanowca - perełka.

Jak tego nie ogarnę, to do końca roku będę miał więcej postów niż admin...Dostanę bana, jak nic.

Ostatnio wcześniej zakończyłem pracę i włączył mi się szwędacz, błąkałem się kilka godzin w okolicach Nura i Ciechanowca…

Coś nie halo, nie przyjmuje zdjęć, ale walczę...

Sory za zaśmiecanie, ale nawet nie wiedziałem, że z TWINA można zrobić tak piękny motocykl. Na czym polega obniżenie zawieszenia? Czy jest to kosztem skoku?

Poszukaj na forum transalpa, gdzieś tam widziałem.