Piotreo

Może być trudno znaleźć nówki w tej cenie... Powiem co ja zrobiłem - dokupiłem stelaże do kufrów bocznych od F650 ( mam G650) ale pasowały. Używany możesz trafić za ok 300, trzeba poszukać. Stelaż w systemie Monokey. Najtańsze kufry sztywne (nówki) jakie można znaleźć w sieci dla Monokey to Kappa K 22. Cena około 450- 500 za komplet. Reasumując : stelaż + kufry za mniej więcej 800 zeta +/-. Pozostaje życzyć powodzenia ! Wysłano na Berdyczów...

Cześć

Cześć nowy Adamie Słodowy

Cześć Wysłano na Berdyczów...

Omg, @Centrino chłopie zdrowiej. Niech z każdym dniem "paszcza Twa" coraz bardziej jaśnieje

Cześć

Cześć

Wiem Przemo, na jutro jestem umówiony. Okaże się.

Cześć

Bodku, jak dla mnie to słaby temat do żartów, tym bardziej że boląca noga wciąż dokucza. A odpowiadając na Twoje pytanie: NIE, nie zgłaszałem szkody. Nie będzie zatem żadnej kasy.

Epilog: W 6 motocykli przejechaliśmy ponad 4200 km. Trasa wiodła z Polski przez Czechy, Austrię, Słowenię, Chorwację, Bośnię i Hercegowinę, Czarnogórę, Serbię, Węgry, Słowację i Polskę. Dzięki przejechanym kilometrom zebraliśmy ponad 25.000 złotych na rzecz Fundacji Ratownictwa Motocyklowego (więcej info tutaj https://www.unilink.pl/otworz_strone/uniblog-motomajowka-2018-z-unilink-relacja). Obyśmy nie musieli z tego korzystać... I na koniec: Bartek, Krzysztof, Marek, Michał i Robert - BARDZO, BARDZO DZIĘKUJĘ ZA SUPER PRZYGODĘ Było zajebiście !

Cześć

No cośtam zrobiłem. Kiedyśtam

Rano lecimy w stronę Żabljaka. Dróżki wąskie i kręte. Na jednej z nich, na piachu miałem uślizg tylnego koła. Instynktownie podparłem się lewą nogą, którą wygieło w drugą stronę. Żeby nie buty (Falco Avantur), chyba wróciłbym w gipsie. Do dzisiaj kuleję... Docieramy do Żabljaka i jedziemy dalej w dolinę rzeki Tary... (most pewnie Wam znany) : Przejażdzka wzdłuż rzeki. Kierujemy się w stronę Sarajewa. W deszczu wjeżdzamy do miasta. Przemoczeni docieramy do hotelu (hotel Bosnia, przywoity z parkingiem zamykanym). Nie miałem siły na wieczorny spacer. Idę spać. Dopiero rano rundka po okolicy. Po śniadaniu jedziemy zobaczyć Aleję Snajperów (słynną ulicę śmierci w oblężonym mieście) Z Sarajewa jedziemy do Srebrenicy. Kolejne miejsce gdzie zginęło niepotrzebnie wielu ludzi. Wszyscy jesteśmy przygnębieni: Zamordowano tam w okolicznych lasach 8372 osoby. Straszne Z Srebrenicy kierujemy się pomału w stronę granicy z Serbią. Taki postój na popas przy drodze... Pod wieczór docieramy do miejscowości Valjevo. Nocleg w hotelu Grand, który czasy świetności miał dawno za sobą... Kolacja i spacerek po okolicy: Lulu. A rano cięgiem w stronę Wegier i okolic Budapesztu. Już na Węgrzech lunch w miejcowości Kecsem (czy jakoś tak). Po obiadku lecimy w stronę Budapesztu. Korki na obwodnicy, nie wjeżdzamy do miasta, tylko szukamy miejsca w jakimś sensownym motelu. W okolicach Vac, znaleźlismy miejscówkę nad samym Dunajem. Hotel Camelot. Pożegnalna kolacja w pięknych okolicznościach przyrody: W sobotę rano nasze drogi się rozdzielają. Ruszam samotnie w stronę Warszawy. Po 750 km, wiaderku kawy. tysiącach samochodów stojących w korkach docieram do domu. Zmęczony, ale z bananem na gębie. I żyli długo i szczęśliwie K-O-N-I-E-C ps. Wkrótce epilog i podsumowanie

Mała dygresja : Jeszcze zanim dotarliśmy do Livna po drodze, na autrostradzie taka sytuacja: Okazało się, że... odbywał się amatorski wyścig kolarski. Częściowo po autostradzie Po jakiejś pół godzinie postoju w słońcu zdecydowaliśmy się zjechać w boczne drogi. Tak więc rano z Livna ruszamy w stronę Czarnogóry. Drogi coraz bardziej kręte, widoki coraz piekniejsze: Oczywiście nie zapomnieliśmy o popołudniowej kawie Kafejka przy stacji paliw pełna palaczy, zażyczyliśmy sobię kaffkę na zewnątrz. Voila Docieramy w końcu do Kotoru w Czarnogórze. Kraj, który najbardziej mi się podobał w trakcie Naszej wyprawy: Idziemy spać. Następnego dnia ruszamy na "agrafki" Kotoru i dalej w stronę gór Durmitor. Drogi kręte jak makaron. A widoki, cóż - sami zobaczcie I Wasz "hero"... Lecimy w stronę Durmitoru. Jakiś postój po drodze i obowiązkowy "food porn" Porcja nie do przejedzenia. No i pycha ! Docieramy w okolice Narodowego Parku Durmitor. Cóż, widoki zapierające dech w piersiach. Jesli kiedykolwiek, ktokolwiek zaproponuje Wam wyjazd w tamtą stronę. RZUĆCIE WSZYSTKO I JEDŹCIE. WARTO !!! Okazało się, że droga jest nieprzejezdna (zresztą nie tylko my tak mieliśmy w tym czasie). Nawrotka i zatrzymujemy się po drodze w Eko Sielo Durmitor. Cudna agroturystyka (?), klimatycznie położona. Przepyszne i tanie żarcie. Z tego co wiem, miejsce oblegane. Decydujemy się na nocleg. Zanim podali kolację, zrzuciłem bagaże i hop w teren (wiem, wiem - park narodowy, ale wybaczcie ekolodzy wszelkiej maści, nie mogłem się powstrzymać)... Dla takich chwil warto żyć Jak to chłopaki stwierdzili po moim powrocie - widać było szczęście na mojej gębie... Kolacja i spanko: Spałem w domku KTM (najbliżej drogi). Obok, domek oblepiony wlepkami. Nasza na samym dole ( Aaa, i Doodek tam był ) :